Makijaż a władza. Dlaczego delikatność odbiera głos?

Patrzyli jakby przeze mnie...

Zawsze fascynował mnie japoński styl makijażu. Ta lekkość, naturalność, półprzezroczysta skóra jak z porcelany, subtelnie rozświetlone policzki, miękkie brwi, delikatny błysk na ustach. Ten makijaż nie krzyczy, on szepcze. Wydaje się czysty, miły dla oka, pełen wdzięku i elegancji. Bez przymusu uśmiech pojawia się na ustach. I właśnie dlatego tak pomalowałam się pierwszego dnia mojej nowej pracy - by w nim czuć się sobą a przynajmniej postarać się. Był rok 2021.

Byłam tłem choć w makijażu.

Mijał dzień za dniem, kiedy po raz kolejny przyszłam w takim makijażu do pracy, poczułam i zauważyłam coś dziwnego, co powinnam odkryć na samym początku. Ludzie patrzyli… jakby przeze mnie. Nikt nie komentował wyglądu (co obecnie zwykle się zdarza). W rozmowie przerywano mi częściej niż zwykle. Mój głos jakby znikł mimo mojej wiedzy przekazywanej klientom, byłam tłem, nikim.

Na drugi dzień, z ciekawości – i może trochę z frustracji - zrobiłam mocny makijaż: wyraźniejszą kreskę, cieniowanie, kontur bronzerem, matową pomadkę. I nagle… świat się zmienił. Komplementy od Panów, uśmiechy i zaciekawienie od Pań, pytania o produkty jakie mam na sobie, większa uwaga i zaciekawienie. Czułam się (dosłownie) słyszana i widziana, nie byłam już tłem.

Kolejny dzień. Ta sama twarz. Tylko makijaż inny.

I zaczęłam się poważnie zastanawiać: czy makijaż daje władzę? A jeśli tak - dlaczego ta delikatność, którą tak kocham i podziwiam, ją odbiera?

Cechy makijażu japońskiego:

• Makijaż w stylu japońskim (czy ogólniej: azjatyckim) opiera się od naprawdę wielu lat na zasadzie „mniej znaczy więcej”. Podkłady są lekkie, niemal niewidoczne, cera ma wyglądać jak szkło lub jedwab. Kolory na oczach są pastelowe, często chłodne - brzoskwinie, szarości, beże. Brwi są miękkie, nieostre, ładnie ułożone a rzęsy naturalne, podkręcone zalotką. Usta - gradientowe, przygaszone, jakby "naturalnie ładne".

• To styl głęboko związany z kulturowym ideałem yūgen - subtelnego piękna, które nie krzyczy, ale zostawia przestrzeń dla domyślenia się, dla ciszy. Nie do pomyślenia u nas taka estetyka łagodności.

• Jest to także makijaż inspirowany młodością - skóra ma być świeża, spojrzenie łagodne, uśmiech miękki. W japońskiej kulturze taki wygląd oznacza dbałość, wrażliwość i harmonię z otoczeniem. Ale w zachodnim kontekście - może być (a raczej jest) zupełnie inaczej odczytywany.

Cechy makijażu europejskiego / zachodniego:

• W Europie (czy USA) dominującym wzorcem jest makijaż jako narzędzie podkreślania rysów twarzy. Kontur twarzy, wyraziste oko, mocne brwi, doklejane rzęsy, pełne (coraz częściej powiększane) usta - to wszystko nadaje twarzy wyrazu i osobowości. Wyostrza. Tworzy "personę", inspirującą i bogatą. W tym stylu makijaż to często zbroja, maska siły, znak, że kobietajest gotowa „grać twardo”. Tu pojawia się ocenianie kobiety jako profesjonalną w swoim fachu, mądrą, godną zaufania, pewną siebie i swoich wartości.

Taki wygląd podświadomie kojarzy się jak wspomniałam wyżej: z profesjonalizmem a także z asertywnością, sukcesem. Kobieta w takim makijażu wydaje się bardziej zdecydowana, pewna siebie, poważna, konkretna.

To dlatego w pracy, na spotkaniu, a nawet w sklepie - osoby mocniej umalowane często są odbierane jako silniejsze. Nie tylko ładniejsze. Silniejsze.

I tu dochodzimy do sedna Kochani.

Makijaż jako komunikat społeczny w Europie / na Zachodzie.

Ludzie rzadko uświadamiają sobie, jak mocno ich zachowanie zależy od pierwszego wrażenia. A wygląd - w tym makijaż - jest jego ogromną częścią.

1. Delikatność - często jest odczytywana jako brak pewności siebie.
2. Subtelność - jako niedojrzałość.
3. Dziewczęcość - jako niższy autorytet.

To nie ma nic wspólnego z realnymi kompetencjami. Ale działa. Niestety. To bardzo smutne. Jeśli wyglądasz na „łagodną” - łatwiej Ci przerwać, zignorować, zdominować. Jeśli wyglądasz na „mocną” - trudniej Cię zlekceważyć. I to dotyczy również makijażu.

Dlaczego ludzie wolą „mocny” makijaż?

Bo wpisuje się w zachodni kulturowy kod:

• Wyraźne rysy = wyrazista osobowość

• Matowa pomadka = kontrola

• Smoky eye = magnetyzm, odwaga

• Kontur = struktura, zdecydowanie

Delikatny makijaż jest piękny, ale… nieczytelny i nie profesjonalny. Ludzie nie wiedzą, jak go odczytać. Nie daje im sygnału: „to osoba, która wie, czego chce i wszystko wie”. Ja nie dawałam na samym początku takiego "sygnału" - klienci nie traktowali mnie jako liderki, ekspertki, partnerki do poważnych konsultacji mimo, że mam wiele lat doświadczenia w zawodzie - pracuję do 1996 roku.

Czy to źle, że makijaż daje władzę?

Wiem, że coś, co powinno być tylko estetyką, stało się także narzędziem pozycji społecznej. Wiem też, że jednak czasem mogę / muszę wybrać: czy dziś być delikatna i powabna a zarazem niewidzialna czy jednak chcę być mocna i obecna. Wiem, że zabrzmię teraz jak kandydatka na konkurs Miss Polonia 2025, ale najbardziej chciałabym świata, w którym każda twarz - czy to z ostrym konturem, czy z błyszczykiem - ma takie samo prawo być traktowana poważnie. I może właśnie od takich rozmów to się zaczyna. Chociaż wątpię... Gdybym to pisała w 1885 roku to co innego...

Ten sam dzień. Ta sama ja. Tylko makijaż inny.

Niniejszy post dedykuję wszystkim Paniom lubiącym się malować. Mam nadzieję, że się Wam spodoba. Zapraszam do dyskusji w komentarzach. To ważna rozmowa dla nas wszystkich.

Czy zauważyłyście, że ludzie inaczej reagują na Was w zależności od makijażu? Czy mocniejszy makijaż daje Wam poczucie pewności / stabilności?

Czy miałyście kiedyś wrażenie, że subtelność odbiera Wam głos?

Dziękuję za uwagę. Wszystkie zdjęcia utworzyła AI Gemini według mojego opisu.

Masaki Matsushima HaNa Recenzja Damskich Perfum

Perfumy pachnące jak oranżada? Powrót do dawnych lat dzięki Masaki Paris HaNa.

Marka Masaki Paris założona przez japońskiego projektanta mody Masakiego Matsushimy to moja ulubiona wśród zagranicznych, mój numer 1 od wielu wielu lat. Pamiętacie zapewne jak zachwycałam się perfumami Masaki / Masaki i prawdziwie grejpfrutowymi Fluo. Niedawno dzięki uprzejmości oficjalnego polskiego dystrybutora - perfumerii Dex Plus, przybyły do mnie perfumy HaNa z 2023 roku, na ten moment jest to najnowsza damska propozycja zapachowa projektanta łącząca japońską subtelność z paryską elegancją. Nazwa HaNa w języku japońskim oznacza „kwiat” (花), co jak się zaraz przekonacie doskonale oddaje charakter tej kompozycji. Ja bym dodała jeszcze, że jest to wspaniały kwiat, pełny blasku i niewinności.

Jak pachną perfumy HaNa?

Kocham początek tej kompzycji. Ani grama alkoholu, czysty, musujący aromat owoców śliwki chińskiej, gruszki a także bergamotki i zielonej herbaty. To jak pierwszy łyk porannej herbaty – lekki, rześki i pełen obietnic. Wysuwa się w tym momencie najbardziej gruszka i śliwka, one sprawiają, że w jednej chwili przenoszę się do czasów nastoletnich, kiedy jadąc na rowerze zatrzymywałam się w pobliskim sklepiku i kupowałam białą oranżadę. Jak dobrze sięgam pamięcią było to po roku 1989. Następne nuty zapachowe, również pełne zmysłowości, czystości, kobiecości i szyku przenoszą mnie do Japonii, wyobraźcie sobie zatem spacer po parku, dookoła pełno kwiatów konwalii i róży wnoszących szczyptę delikatnej, kojącej świeżości. Wszystko połączone z soczystymi akordami arbuza i tajemniczej wisterii (glicyni). Baza, jako kwintesencja HaNa, ukazująca prawdziwy charakter zapachu należy do białego cedru, krystalicznego piżma nadającego eterycznej aury, nieco metalicznej głębi i drzewa sandałowego zapewniającego eleganckie, miękkie tło. To zakończenie, które pozostaje na skórze niczym jedwabista mgiełka – ciepła, delikatna i niezapomniana. Zapach HaNa jest jak dotyk - zostaje na skórze choć jest niewidoczny.

Jaki jest japoński styl perfumowania się?

Japoński styl perfumowania się różni się znacząco od zachodniego - jest subtelny, minimalistyczny i głęboko zakorzeniony w estetyce natury, czystości i umiarkowaniu. Oto główne cechy japońskiego stylu w perfumowaniu się:

• Delikatność i subtelność.

Japońskie perfumy nie dominują przestrzeni. Są bliskoskórne, ciche, jak zapach unoszący się w powietrzu po deszczu. Zamiast „wchodzić z zapachem do pokoju”, pozostają osobiste – niemal intymne.

• Inspiracja naturą.

Bardzo często wykorzystuje się akordy kwiatowe, drzewne i wodne – np. wiśnia (sakura), bambus, zielona herbata, yuzu (japońska cytryna), śliwka chińska, irys, ryż, a także nuty przypominające czystość powietrza lub mgłę. W HaNa znajdziemy kilka z nich.

• Minimalizm.

Kompozycje są proste, uporządkowane, często linearne – nie przechodzą przez mocno kontrastujące fazy. Nacisk kładzie się na harmonię, spokój i przestrzeń między nutami, niczym w haiku.

• Czystość i świeżość.

Często przypominają zapach świeżego prania, papieru washi, chłodnej herbaty lub porannego powietrza. Woda kolońska (eau de cologne) i lekkie formy (mist, body splash) są popularniejsze niż ciężkie perfumy.

• Wielowarstwowość bez intensywności.

Choć są subtelne, nie są płaskie - dobre japońskie kompozycje mają głębię, ale nigdy nie są przytłaczające.

 

Podsumowanie.

Wszystkie te cechy widoczne / wyczuwalne są w zapachu HaNa. To obok chociażby Shiro jednen z najczystszych a jednocześnie bardzo musujący zapach od Masakiego. Główne akordy jakie według mnie pojawiają się jeden po drugim w czasie trwania zapachu to kolejno: owocowy, ozonowy, wodny, kwiatowy, tropikalny, słodki, piżmowy, drzewny. Twórcą jest: Leonardo Lucheze. Całościowo zapach jest taki "chrupki", wręcz smakowity, świeży i wibrujący, pudrowo - soczysty, "zielony", ukryty w pięknym, estetycznym flakonie z naniesionym na niego różowym kwiatem. Jest w nim musująca energia i sensualność, minimalizm i bogactwo składników, zdecydowanie polecam na dzień, w ciepłą pogodę, nadchodzące lato będzie u mnie zdecydowanie pod znakiem Masakiego. Cudowne perfumy, jestem po raz kolejny zachwycona, bardzo polecam nie tylko ze względu na to, że jest to moja topowa zagraniczna marka, ale rekomenduję za to, że Masaki z zapachem HaNa odnajduje się w wszechobecnym gąszczu arabskich perfum. Porównując oba style: arabski krzyczy i czasem nie ma głębi w sobie a japoński jest i daje energię. 

Gdzie kupić wodę perfumowaną HaNa Masaki Paris?

Perfumy HaNa możecie kupić tylko w drogerii Hebe - stacjonarnie i online. Często są fajne ceny na ten zapach a także na inne propozycje projektanta.

Oniomania perfumowa - 5 objawów

Czym jest oniomania perfumowa i jak to się ma do social mediów? 

Witajcie Kochani w kolejnym poście, będzie ważny dla wielu z Was, porusza ważny temat jakim jest oniomania perfumowa czyli tzw. zakupoholizm związany z perfumami. Wydawałoby się, że trend na perfumy opadł wraz z nastaniem pandemii w 2019 roku, bo przecież każdego dziś stać na flakon perfum, okazuje się, że social media promują konsumpcjonizm i powodują, że łatwo dajemy się złapać w pułapkę zakupoholizmu perfumowego, ale nie związanego z własną potrzebą lecz związanego z pozyskiwaniem jak największej ilości polubień, udostępnień, zapisów naszych postów a co za tym idzie - zdobywaniu paczek PR od firm. Okazuje się, że najmniej jest agencji relamowych, które zajmują się perfumami wobec czego wpadamy we własną pułapkę nadziei. Faktycznie, paczki kosmetyczne dużo łatwiej zdobyć niż zapachowe.

Kupować żeby się chwalić.

Kupowanie i chwalenie się flakonami na swoim profilu bez pozyskania rezulattu powoduje zniechęcenie, napady złości, pesymizm, brak wiary w swoje możliwości, bo przecież chcieliśmy zdobyć nową pracę, powiększyć kolekcję, być rozpoznawalnym, być inspiracją i synonimem luksusu. Oniomania perfumowa prowadzi do jeszcze większego rozczarowania.

Co do mojej sytuacji - mam wytłumaczenie, część perfum faktycznie kupiłam a część dostałam, pełnych i pustych, ale z biegiem lat czuję się z tym coraz gorzej. Tłumaczę sobie, że będąc fanką perfum nie muszę mieć 500 flakonów, do których jeszcze niedawno dążyłam, ale mogę czytać o zapachach, testować nowości, bywać na warsztatach zapachowych a niekoniecznie zbierać wszystko jak leci, bo przecież i tak nie zaistnieję. Jakbym miała zainstnieć dzięki ogromnej kolekcji buteleczek to odrazu a nie nagle po 15 latach w social mediach, prawda?

Dlaczego kupowanie wszystkich perfum tylko dla ładnych flakonów powoduje, że czujemy się źle?

Myślę, że to ważne pytanie – i wbrew pozorom, często dotyka głębszych emocji i potrzeb. Kupowanie wszystkich perfum, albo wybieranie ich tylko „dla flakonu”, może przynieść chwilową ekscytację, ale z czasem często zostawia nas z uczuciem pustki, przytłoczenia albo rozczarowania.

5 objawów oniomanii perfumowej:

1. Brak autentycznego połączenia z zapachem.

Perfumy to coś bardzo intymnego – łączą się z twoją skórą, wspomnieniami, emocjami. Gdy wybierasz zapach, który nic w tobie nie porusza, może być piękny... ale obcy.

Kupujecie flakon Marc Jacobs Decadence, bo wygląda jak luksusowa torebka. Stawiacie go na półce, ale zapach jest za ciężki, zupełnie do Was nie pasuje. Czujecie się w nim jak ktoś inny, może nawet nieprzyjemnie. I mimo że wygląda pięknie, przestajecie po niego sięgać. Po prostu stoi.

Rośnie kolekcja, ale Wy czujecie się oderwani od tego, co w niej jest. Brakuje emocji, choć może pojawić się przypadek, że ktoś w social mediach dostrzeże flakon jednym lajkiem.

    2. Perfekcjonizm i presja kolekcjonerska.

Czasem pojawia się wewnętrzny głos: „jeśli mam już dwa zapachy z tej serii, muszę mieć wszystkie”. Zbieranie zamienia się w wyścig z samą sobą, a nie w przyjemność.

Macie już 4 zapachy z serii Aqua Allegoria od Guerlain. Nawet jeśli któryś nowy Was nie porywa, kupujecie go „dla kompletu”. Ale potem stoi, kurzy się, podobnie jak nadmieniłam w punkcie 1.

Zamiast poczucia spełnienia – przytłoczenie. Czujecie się jakbyś zbierała punkty, a nie zapachy z duszą.

    3. Kupowanie jako forma ucieczki.

Dla wielu z nas perfumy to pocieszenie – szczególnie gdy mamy trudniejszy czas. Gorzej, jeśli nie lubicie swojej pracy, nie lubicie pracować, kupujecie perfumy, aby sobie wynagrodzić stracony czas, bo przecież mogliście być z rodziną w tym czasie. Kupienie nowego flakonu daje chwilową ulgę, ale jeśli robi się z tego nawyk, może to prowadzić do uzależnienia.

Wracacie z pracy zestresowani, czujecie się niedocenioni. Scrollujecie internet, widzicie nowość – „muszę to mieć”. Kompulsywnie kupujecie. Na chwilę pojawia się ekscytacja, ale szybko mija.

Zamiast rozwiązać emocjonalny problem, macie kolejny flakon i coraz większy chaos wewnętrzny.

    4. Zanika wyjątkowość.

Gdy macie 300 flakonów, trudno zbudować z każdym "relację". Stają się tylko obiektami. Nawet te piękne zaczynają być przezroczyste, bo nie macie kiedy ich naprawdę poznać.

Kupujecie nowy zapach i używacie go 2 razy. Potem wracacie do starszych, które znacie. Nowy się gubi w tłumie. Po miesiącu zapominacie, jak pachniał. Tak jak z filme, nie pamiętacie na jakim byliście ostatnio w kinie.

Zamiast mieć coś wyjątkowego – macie wiele rzeczy, z których żadna nie ma głębi.

    5. Konflikt między sercem a głową.

Pojawia się dysonans: „kocham zapachy, ale nie czuję już tej radości co kiedyś”. Kupujecie, ale czujecie się źle. To znak, że robicie coś wbrew sobie.

Stoicie w perfumerii z flakonem w koszyku i myślicie: „a może to ostatni raz”. Ale już wiecie, że to nie przyniesie spełnienia. Kupujecie, a potem macie wyrzuty sumienia.

Czujecie się rozdarci. Radość zniknęła, a kolekcja zamiast dawać dumę, zaczyna męczyć.

Dlaczego popełniłam błąd budując tak dużą kolekcją flakonów perfum pełnych i pustych?

1 Nie dało mi nowej / lepszej / dodatkowej pracy w przeszłości w branży beauty ani w social mediach obecnie.

2 Nie dało mi większej liczby followersów nie mając płatnej subskrypcji pozatym tak duże kolekcje perfum nie robią już wrażenia na innych, ale im droższe po 5000 zł w górę tym jest jakaś jeszcze szansa plus kupowanie reklam.

3 Nie mam miejsca na inne swoje przydatne rzeczy, z których codziennie korzystam.

4 Nie spowoduje to, że magicznym sposobem czas nagle się zatrzyma.

Podsumowując...

Charakterystyczne objawy oniomanii perfumowej:

• Uczucie napięcia, niepokoju, które ustępuje dopiero po zrobieniu zakupów.

• Chwilowa ulga i przyjemność po zakupie, a później często poczucie winy lub wstydu.

• Częste kupowanie rzeczy niepotrzebnych lub ponad możliwości finansowe.

• Ukrywanie zakupów przed bliskimi.

• Problemy finansowe spowodowane wydatkami.

• Traktowanie zakupów jako sposób na poprawę nastroju lub ucieczkę od problemów.

To zaburzenie może dotknąć każdego, ale częściej występuje u kobiet. Często wiąże się z innymi trudnościami psychicznymi, jak depresja, lęki czy niestety - uwaga - zaburzenia osobowości. Chciałoby się zrobić plan na dziś, plan na teraz, niestety "nie odrazu Kraków zbudowano", wszystko wymaga czasu. Social media potrafią zadziwić, istnieją grupy wsparcia, np. 365 dni bez kupowania, warto zrobić sobie taki challenge. Ja zaczęłam od wymiany podwójnych flakonów, żeby odświeżyć kolekcję, poza tym zużywam to, czego zostało mi najmniej, zostawiam jedynie na dnie odrobinę, aby wrazie czego przypomnieć sobie dany zapach, oczywiście nie wyrzucę żadnych flakoników, bo jak wiele razy podkreślałam na blogu czy instagramie - kiedy otwieram szafę, piękny zapach rozpośiera się na cały dom. Jest jednak jakaś zaleta z posiadania tak dużej ilości flakonów perfum. Życzę Wam udanego porządkowania.